Slaap Apneu Syndroom

Een apneu is de medische term voor een ademstilstand tijdens de slaap. Dit gedurende minstens 10 seconden.

Indien er meer dan 10 apneus optreden per uur. Dan spreekt men van een slaapapneu syndroom.

Hierdoor daalt het zuurstofniveau in de weefsels. Geven de hersenen een signaal aan het lichaam om wakker te worden. Omdat er iets niet pluis is.

Men wordt vervolgens vaak met een schok wakker. Nu kan de ademhaling weer worden hervat.

Deze fysiologische veranderingen en het steeds wakker worden hebben het slaapapneu syndroom tot gevolg.

Wanneer deze apneus vaak voorkomen vormen ze een bedreiging voor de gezondheid en kwaliteit van slaap.

Het aantal apneus per uur wordt bepaald aan de hand van een apneu index (AHI). Hiermee kan men de ernst van de situatie inschatten. Een AHI van 5-10 wordt beschouwd als een lichte vorm van slaapapneu en een AHI van 15-30 als gemiddeld. Wie boven de 30 zit heeft een ernstige vorm van Slaapapneu.

De oorzaken van apneus kunnen verschillend zijn en kunnen worden ingedeeld in 3 vormen:

OSAS het Obstructieve Slaap Apneu Syndroom

 Deze wordt veroorzaak door een afsluiting (obstructie) van een luchtweg.

Kan worden veroorzaakt door:

• Uitzakken zachte weefsel in keelholte
• Het naar achteren zakken van de tong
• Door andere zachte afsluitende delen in de keelholte

Door deze afsluitingen wordt de weerstand om te ademen verhoogd en vermindert het transport van lucht naar de longen of soms krijgen hierdoor de longen zelfs helemaal geen lucht.

Wanneer de keelholte gedeeltelijk is afgesloten vinden er dus trillingen plaats en dit kan leiden tot luid snurken.

Het Centrale Slaap Apneu Syndroom (CSAS)

 Deze wordt veroorzaakt doordat de hersenen falen om impulsen te geven naar de ademhalingsspieren. Hierdoor worden er geen ademhalingsbewegingen uitgevoerd terwijl de keelholte wel normaal doorgankelijk is voor lucht.

 Er is echter nog een derde vorm, een combinatie van zowel OSAS als CSAS, hierbij vindt er zowel een obstructie van de luchtweg plaats als het falen van het prikkelen van de ademhalingsspieren.

Je kan Slaapapneu aan de volgende symptomen herkennen:

• Zwaar en Luid snurken
• Wakker schrikken met verstikkende gevoelens
• Ochtendhoofdpijn
• Slaperigheid overdag
• Prikkelbaarheid
• Concentratieproblemen
• Nachtzweten
• Droge mond
• Pijnlijke Keel
• Vaak moeten plassen ’s nachts

 Slaapapneu kan door de volgende factoren worden veroorzaakt:

• Zwaarlijvigheid
• Erfelijkheid
• Gebruik van verdovende middelen
• Alcohol
• Roken
• Chronische luchtwegirritatie
• Slaaphouding
• Obstructie van de neusholte
• Obstructie van de keelholte
• Nekomvang
• Aangezichtsvervormingen
• Hormonale- en stofwisselingsaandoeningen

Slaapapneu is gevaarlijk doordat de kwaliteit van hun nachtrust zeer slecht is en we een goede slaap nodig hebben om te kunnen herstellen. Tevens lopen mensen die lijden aan deze aandoening een verhoogd risico op hart- en vaatziekten.

Slaapapneu kan voorkomen worden door de risicofactoren te vermijden:

• Overgewicht voorkomen of verhelpen
• Niet Roken
• Geen alcohol voor het slapengaan
• Geen kalmeer- of slaappillen gebruiken
• Goede Slaaphygiëne

Diagnose

Tijdens een slaaponderzoek kan men een goede diagnose stellen indien men vermoeden bestaat van een slaapapneu syndroom. Hiervoor moet men een nacht in het ziekenhuis verblijven en aan de hand van speciale meetapparatuur kan men dan checken of dit het geval is.

De behandeling van slaapapneu kan op de volgende manieren:

Neusmasker (CPAP):    

 Dit is de meest voorkomende behandeling. CPAP staat voor Continuous Positive Airway Pressure met andere woorden een constante positieve luchtdruk. Tijdens de nacht wordt via een neusmasker en een kleine compressor die naast het bed staat, voortdurend lucht in de neus en keel geblazen. Hierdoor ontstaat een overdruk in de keel waardoor het dichtklappen van de keel vermeden wordt. Bij de meeste mensen is dit na even wennen zeer effectief.

Mondapparaatje: 

Voor de mildere vormen van apneu kan gekozen worden voor een speciaal mondapparaatje. Dit wordt over de tanden geschoven en houdt de onderkaak naar voren tijdens de slaap. Ook dit is even wennen.

Doordat de tong nu beter op zijn plaats blijft zakt deze minder gemakkelijk in de keel.

Deze behandeling kan echter niet worden gebruikt door mensen met een kunstgebit.

Chirurgische behandeling:

Indien CPAP niet werkt of niet wordt verdragen wordt er soms een heelkundige ingreep uitgevoerd.